Ağrı’nın Hamur (Xemûr) ilçesine bağlı Gültepe köyünün yüksek rakımlı Yoğurtçu (Avtine) mezrasında görev yapan 25 yaşındaki sınıf öğretmeni Sedanur Açış, tek öğrencisiyle örnek bir eğitim mücadelesi veriyor.
Kış aylarının çetin geçtiği ilimizin merkezine göç eden aileler nedeniyle nüfusun oldukça azaldığı mezrada yaşamını sürdüren Öğretmen Açış, üç yıl önce başladığı ilk görev yerinde mesleğini büyük bir özveriyle yürütmeye devam ediyor. Göreve ilk başladığında altı öğrenci bulunan mezrada bu yıl sadece bir öğrenci eğitimine devam ediyor.
Her gün sabah saatlerinde 9 yaşındaki öğrencisi Nevin Küsmü ile el ele tutuşarak okula giden Açış, öğrencisini “ilk göz ağrım” olarak tanımlıyor. Tek kişilik sınıfta Türkçe, İngilizce, matematik ve resim gibi dersleri çeşitli materyallerle işleyen öğretmen ile öğrencisi, kitap okuyup spor yaparak ve oyunlar oynayarak günlerini verimli geçiriyor.
“Aramızda güçlü bir bağ oluştu”
Tek öğrenciyle eğitim vermenin kendisi için farklı ve özel bir deneyim olduğunu söyleyen öğretmen Açış, “Göreve başladığımda altı öğrencim vardı, o sayı bile az geliyordu. Şimdi bir öğrenciyleyiz. Zamanla aramızda güçlü bir duygusal bağ oluştu. Öğretmen–öğrenci ilişkisinden çok abla kardeş gibiyiz. Nevin birinci sınıftayken de onun öğretmeniydim. Şimdi üçüncü sınıfta ve sıcak bir ortamda eğitimimizi sürdürüyoruz. Havalar ne kadar kötü olursa olsun, yollar kapansa bile bir öğrencimiz için okula geliyoruz. Eğitime önem veriyoruz.” ifadelerini kullandı.
“Öğretmenim benim için abla gibidir”
Tek öğrenci Nevin Küsmü ise öğretmeniyle birlikte zaman geçirmekten büyük mutluluk duyduğunu, “Benim bir arkadaşım var, o da benim öğretmenim. Voleybol oynuyoruz, kitap okuyoruz, İngilizce kelime oyunları oynuyoruz. Öğretmenimi çok seviyorum. Benim için abla gibidir. Öğretmenler Günü için ona şiir hazırladım, hafta sonu da hediye alacağım. Büyüyünce onun gibi öğretmen olmak istiyorum.” Sözleriyle ifade etti.
Zorlu doğa koşullarının hakim olduğu mezrada birbirlerine destek olarak eğitim yolculuklarını sürdüren Açış ve Küsmü’nün hikâyesi, bölgede örnek bir öğretmen–öğrenci dayanışması oluşturuyor.
